Groepsdenken

Janis in 1972 De drie regels van groepsdenken:

1. ILLUSIE: Een groep mensen deelt een overtuiging die niet gebaseerd is op de realiteit: een illusie.

2. CONSENSUS: Omdat de overtuiging niet overeenkomt met de externe realiteit, neemt de groep mensen hun toevlucht tot het enige dat ze hebben: een onderlinge consensus dat de illusie de realiteit is. Vanaf dit punt wordt de belangrijkste rechtvaardiging van de illusie deze “consensus”.

3. INTOLERANTIE: Elke externe persoon met een andere visie moet het zwijgen worden opgelegd omdat de “consensus” de enige verdediging van de illusie wordt. Daarom neemt de groupthink-groep zijn toevlucht tot censuur, intimidatie en het “schrappen” van alle kritische meningen.

4. ANGST: Hierbij kan angst ook een grote rol spelen. Angst kan gegenereerd worden door de gezagsdragers en / of de omstandigheden.

Liz: Het toevoegen van nieuwe mensen aan de groep houdt de groep ook in leven als anderen vertrekken. Een volledige uitsluiting van invloed van buitenaf versnelt vaak het proces van ineenstorting van het groepsdenken.

Kritisch denken:: De psycholoog Stanly Milgram ontdekte dat 80% van de bevolking niet over de psychologische of morele middelen beschikt om een bevel van een autoriteit te negeren, hoe onwettig* het bevel ook is. Daarom heeft slechts 20% het vermogen om kritisch te denken. Dat verklaart veel.
* “en / of immoreel” lijkt ons.

Inclusie
Inclusief wil vaak zeggen: “passend binnen onze groep, onze consensus”. In feite is het dus een contradicio in terminis want niet iedereen past daar in en dus is het niet inclusief.