Artikel van Norbert Häring:
Wij zijn het slagveld voor NAVO's „cognitieve oorlogvoering“
van 4 juni 2024.
Orgineel in het Duits.
Aanvulling en voorbeeld: Een Zwitserse topuniversiteit als wapen in de propagandaoorlog tussen de NAVO en Rusland (Duits).

De steeds intensievere manipulatie, censuur en nivellering van de media is onderdeel van de „cognitieve oorlogvoering“ van NAVO. De nieuwste escalatiestappen in deze strijd om de geesten van de militairen zijn een snelle reactiemacht van de EU voor „hybride dreigingen“ en de voetbalsponsoring van en de voetbalsponsoring van wapenfabrikant Rheinmetall. Nog verraderlijker is de actie op het slagveld van scholen.

Opmerking:
Omdat er zoveel te melden valt over dit zeer onderbelichte onderwerp is het een langer artikel geworden. Als je onderweg je geduld verliest vind je in de conclusie een lijst met bewijzen, dat het leger en de geheime diensten regelmatig op de achtergrond betrokken zijn, wanneer informatie en meningen die onwelgevallig zijn aan de machthebbers worden gecensureerd en hun verspreiders in diskrediet worden gebracht.

Ik, Norbert Häring, heb hier op 20 mei 2024 over bericht, de rol die de grote persagentschappen DPA, APA en AFP spelen bij het synchroniseren van de berichtgeving van Duitstalige media door middel van feitencontroles en hoe het Amerikaanse leger bij dit proces betrokken is.

Op 23 mei 2024 gaf Susanne Lackner, vicevoorzitter van de Oostenrijkse mediaregulator KommAustria¹⁾, een presentatie op een evenement van APA, waarin ze platformexploitanten informeerde over hun verplichtingen bij het bestrijden van disinformatie onder de Digital Services Act (DSA). Ze was opmerkelijk open over de militaire achtergrond van deze verplichtingen:

„Er is de invloed op informatie, dus we krijgen natuurlijk al te maken met buitenlands en veiligheidsbeleid en inmenging vanuit het buitenland. (…) Wanneer buitenlandse (…) inmenging in de netwerken, dan hoeft dat niet per se bijvoorbeeld niet per se illegaal zijn. De EU heeft daarom ook een zeer gelaagde aanpak. Het wordt bestreden binnen het kader van het normale buitenlands en veiligheidsbeleid. (…) En natuurlijk binnen het kader van het normale defensiebeleid, zeg maar. Men spreekt van het hybride karakter van desinformatie. Met andere woorden, desinformatie is een oorlogsmiddel.“

We hebben hier dus te maken met oorlogvoering en met buitenlands en veiligheidsbeleid, en met een strijd tegen desinformatie, die niet per se illegaal is, maar wel op de een of andere manier schadelijk. Of in de woorden van de Oostenrijkse mediawaakhond en de DSA, die een „daadwerkelijk of te verwachten schadelijk effect heeft op het maatschappelijke debat, verkiezingsprocessen en de openbare veiligheid“.

De middelen in de militaire strijd tegen dergelijke vormen van desinformatie zijn, in de woorden van Lackner, de gedragscode inzake desinformatie, geverifieerde feitencontroles om „gerenommeerde nieuwsbronnen te promoten“, het demoniseren en downranken van dergelijke inhoud en het aanpassen van de aanbevelingssystemen van zoekmachines en platforms. Wat betreft demonetisering zijn twee mensen van de Amerikaanse inlichtingendienst bezig met een Global Disinformation Index. Diep in de machinekamer van het Internet zorgt deze index ervoor dat webpagina's die uit de gratie zijn geraakt nog maar een heel klein beetje advertentie-inkomsten kunnen genereren. En wel op zo'n manier dat ze zich er niet tegen kunnen verdedigen, en pro forma speelt de staat hier geen rol in.

Dit uit zich bijvoorbeeld in het feit dat sinds een paar weken Facebook-posts die artikelen van mijn blog verspreiden door Facebook zijn gedegradeerd, dat wil zeggen dat ze zijn verzonken in het nirwana waar niemand ze ziet. Dit gebeurt meestal op de absurde gronden van „weergave van geweld en extreme inhoud“, en meer recentelijk ook „gevoelige inhoud“.

Een video van Lackners lezing is onder andere te vinden op tkp.at.

Een paar dagen later, zoals gemeld, riep de FDP parlementaire groep in de Bondsdag op tot de oprichting van een centrum voor hybride oorlogvoering. „Hybride oorlogvoering“ is een nieuwe term bedacht door het leger en betekent psychologische oorlogvoering, ook wel bekend als oorlogspropaganda.

In het Verenigd Koninkrijk was er een groot schandaal rond een dergelijk centrum dat verbonden was aan de inlichtingendiensten, genaamd de Counter Disinformation Unit. Het was bekend geworden dat deze eenheid dossiers had aangelegd over legitieme verklaringen van critici van coronavirusmaatregelen op sociale media, waaronder parlementsleden en journalisten. Sindsdien heet dezelfde eenheid het National Security Online Information Team (NSOIT) en wordt het geacht zich te richten op het snel „vrijwillig“ verwijderen van „desinformatie“ die het welzijn van de staat in gevaar brengt, met name met betrekking tot de oorlog tussen Rusland en Oekraïne en de Gaza-oorlog.

Een artikel getiteld “Cognitive Warfare” werd gepubliceerd in het NAVO-tijdschrift The Three Swords in 2023.

Daarin legt commandant Cornelis van der Klaauw van Strategic Communications and Information Operations van het NATO Joint Warfare Centre het in 2020 ontwikkelde concept van cognitieve oorlogvoering (vertaald) als volgt uit:

Het concept maakt deel uit van het imperatief van de oorlogskunst van cognitieve superioriteit. Het doel van het concept is (…) om de bescherming van de alliantie te waarborgen door defensieve en proactieve maatregelen en om onze cognitieve processen te verbeteren. (…) Cognitieve effecten beïnvloeden hoe we denken, voelen en handelen door hersengecentreerde technologieën te gebruiken die erop gericht zijn structuren te destabiliseren, wantrouwen te creëren en sociale cohesie te verdelen en te verbreken, bijvoorbeeld door reeds bestaande sociale verdeeldheid te versterken om democratieën te ondermijnen en onze op regels gebaseerde systemen te verzwakken. Is de verdediging tegen cognitieve aanvallen echt een militaire taak? Ja, dat is het.

Als je deze en de bovengenoemde verklaringen over het grote militaire belang van het bestrijden van zogenaamde desinformatie in overweging neemt, zul je niet langer verbaasd zijn over de kracht waarmee de NAVO-regeringen en de EU de bijbehorende censuur- en manipulatieagenda nastreven en de bereidheid waarmee de nieuwsagentschappen, massamedia en sociale mediaplatforms zich hieraan onderwerpen.

De juridische basis en rechtvaardiging voor de actie van de NAVO is extreem vergezocht. Van der Klaauw verwijst naar artikel 3 van het NAVO-verdrag:

Teneinde de doelstellingen van dit Verdrag effectiever te verwezenlijken, handhaven en ontwikkelen de partijen, individueel en collectief, door voortdurende en effectieve zelfhulp en wederzijdse bijstand, hun individuele en collectieve capaciteit om gewapende aanvallen te weerstaan.

Het classificeren van het beïnvloeden van de publieke opinie van een ander land als een “gewapende aanval” is niet eenvoudig. Maar de verleiding voor militairen is waarschijnlijk gewoon te groot, want:

Deze aanvallen zijn gericht op de mens, wat betekent dat ze de menselijke perceptie als focus hebben, en dit is in principe een constante, nooit eindigende strijd.

Wat is er beter voor de militairen dan een eindeloze strijd die ze mogen voeren met middelen die ze zelf definiëren?

Het is de moeite waard om NAVO-commandant van der Klaauw's beschrijving van het slagveld en de strijdmiddelen iets gedetailleerder te citeren, omdat de meeste mensen ten onrechte niet denken aan sociale media, smartphones, slimme horloges en de metaverse als militaire instrumenten voor cognitieve oorlogvoering tegen de eigen en buitenlandse bevolking:

“Sociale media en digitale netwerken zijn onze belangrijkste omgeving voor het delen van allerlei soorten informatie. Er zijn echter andere aspecten die sociale media tot een ideale vector voor cognitieve activiteiten maken. Sociale media verzwakken onze cognitieve vermogens, omdat de inhoud gemakkelijk emoties kan opwekken en ons dwingt om snel te reageren. Sociale mediaplatforms zijn ontworpen om verslavend gedrag aan te moedigen. Gemiddeld worden we elke dag tussen de vijf en zeven uur blootgesteld aan digitale informatiesystemen. Bovendien zijn sociale media ideaal voor het verzamelen van persoonlijke informatie en het uitvoeren van gegevensanalyses en datamining. Het aanmaken van iemands digitale profiel is een snel en relatief eenvoudig proces dat met beperkte middelen kan worden uitgevoerd.

Nauw verbonden met en vaak volledig geïntegreerd in sociale media zijn onze slimme apparaten. Slimme apparaten verzamelen allerlei persoonlijke fysiologische informatie zoals bloeddruk, hart- en ademhalingsfrequentie, huidtemperatuur, enz. Al deze informatie is relevant om mensen op het juiste moment aan te spreken, bijvoorbeeld wanneer ze moe, hongerig, gestrest of boos zijn. De Metaverse kan de fysieke wereld nabootsen en een zeer meeslepende sociale ervaring bieden door het gebruik van headsets, lichaamspakken en haptische apparaten (die aanraking simuleren; Norbert Häring). Tegelijkertijd kan het een aanzienlijke hoeveelheid fysieke en mentale informatie verschaffen die kan worden gebruikt voor psychologische en emotionele manipulatie of, in de handen van tegenstanders, voor het microtargeten van individuen.”

De militairen en hun samenwerkingspartners in de overheid en de media willen ons daarom beschermen tegen vijandige invloed op dit slagveld, dat we min of meer vrijwillig betreden. Tegelijkertijd willen ze de over ons verzamelde gegevens gebruiken om onze cognitieve processen (in hun voordeel) “proactief” te verbeteren.

Kritisch denken over de overheids is een cognitief proces dat verbeterd moet worden. Dit is bijna vanzelfsprekend in deze context en met deze actoren. Omdat dergelijk denken belangrijke instellingen “delegitimeert” en verdeeldheid zaait. Maar alleen een samenleving die verenigd achter de regering staat (en dus niet kritisch is over de regering, de overheid, red.), is sterk tegenover vijanden van buitenaf.

Als we het in dit artikel over regeringen hebben, bedoelen we, in lijn met de belangen van NAVO strategen, regeringen van NAVO en EU landen die constructief tegen de doelen en middelen van de gezamenlijke leidende macht van de twee allianties zijn.

In november 2022 schetste Jonas Tögel de ontwikkeling van de cognitieve oorlogvoeringstrategie van de NAVO sinds 2020.

• In het essay “Sixth Domain of Operations” van de NAVO uit september 2020 wordt een “constante erosie van het moreel van de bevolking” betreurd, waardoor “het menselijk domein” het grootste zwakke punt is. Dit operationele gebied vormt daarom de basis voor alle andere slagvelden (land, water, lucht, ruimte, cyberspace) die onder controle moeten worden gehouden.
• Het Strategy Paper “Cognitive Warfare” van januari 2021 stelt dat er “participatieve propaganda” nodig is waarin “iedereen meedoet”. Het toepassingsgebied verwijst naar “het hele menselijke domein, vriend of vijand”.

Het is zeker in dit licht dat we moeten lezen en begrijpen wanneer de Digital Services Act van de EU verwijst naar “schadelijke” inhoud, die de platforms snel moeten verwijderen op straffe van zeer hoge boetes. Zoals de vertegenwoordiger van de Oostenrijkse mediaregulator tussen de regels door toegaf, maakt de wet deel uit van de cognitieve oorlogvoering van de EU en de NAVO,

Als voorlopig hoogtepunt heeft de EU-Raad op 21 april 2024 een actiekader goedgekeurd voor de oprichting en inzet van civiel-militaire, hybride snellereactieteams, van de militaire strijd tegen schadelijke (want afwijkende) meningen. Als een regering wordt geconfronteerd met een hybride dreiging, bijvoorbeeld als ze veel kritiek krijgt in de sociale media en op straat, zoals de gele vestjes in Frankrijk of de protesten tegen de coronamaatregelen en de voorgenomen stijging van de brandstofprijzen, kan ze een beroep doen op deze teams, die de “relevante civiele en militaire expertise” combineren.

In Helsinki runnen de NAVO en de EU-Commissie samen een Centrum tegen Hybride Bedreigingen om buitenlandse propaganda-aanvallen af te weren. De “relevante expertise” is hier waarschijnlijk op regelmatige basis te vinden. Bedreigingen zijn onder andere “desinformatie, geïnstrumentaliseerde migratie en verkiezingsinterferentie door kwaadwillende actoren”. De teams moeten op maat gemaakte ondersteuning bieden aan lidstaten en partnerlanden bij het bestrijden van dergelijke hybride bedreigingen en campagnes.

Dus als een regering deze steun vraagt tegen een “hybride campagne”, bijvoorbeeld tegen protesterende burgers, dan worden ze plotseling geconfronteerd met een regering die het hele arsenaal aan militaire, inlichtingen- en propagandamiddelen van de NAVO tegen hen kan inzetten. Dit is geen grap. De autoritaire tot brute en vaak onwettige behandeling van mensen en evenementen die solidariteit willen tonen met het volk van Gaza in Lille, Brussel, Berlijn en vele andere plaatsen heeft zeker veel te maken met de cognitieve oorlog van de NAVO aan het thuisfront. Hetzelfde geldt voor de ervaringen van demonstranten die kritisch waren over de maatregelen tijdens de Coronaperiode.

Er zijn veel meer beleidsterreinen waar de EU het militair belangrijk vindt om zich achter de regering te scharen en andersdenkenden in diskrediet te brengen. Volgens een gastbijdrage van Johannes Mosmann op deze blog vermeldde het strategisch communicatiecentrum East StratCom, dat samenwerkt met de inlichtingendiensten, in oktober 2022 5.755 gerichte “desinformatie”'s over alleen al het Oekraïneconflict, en nog vele duizenden meer over andere onderwerpen zoals corona of klimaatverandering. East StratCom is een dienst van de External Action Service van de EU, die verantwoordelijk is voor het buitenlands beleid van de EU, “inclusief civiele en militaire planning en crisisrespons”. Het is zijn taak om “voortdurende Russische desinformatiecampagnes te voorspellen, aan te pakken en erop te reageren”.

Volgens het rapport heeft Rusland onder andere de volgende “valse beweringen” verspreid om de westerse democratieën te destabiliseren:

• “NAVO's uitbreiding naar het oosten vormt een ernstige bedreiging voor Rusland.”
• “Westerse sancties leidden tot hogere voedselprijzen.”
• “EU-sancties doen Europa meer pijn dan Rusland.”
• “De VS profiteert van de Nordstream-sabotage.”
• “De methode van de EU om de pandemie te bestrijden verandert in een fiasco.”
• “Corona-vaccins zijn experimenteel.”
• “De vaccins zijn niet effectief tegen nieuwe virusstammen.”

Iedereen die dergelijke en soortgelijke meningen uitte of nog steeds uit, neemt volgens de NAVO en de EU deel aan een hybride militaire aanval op ons grondgebied en kan, direct of indirect, te maken krijgen met de NAVO. Zeer weinig mensen zouden gedacht hebben dat ze het tegen zo'n machtige tegenstander opnamen toen ze kritiek hadden op de maatregelen van de regeringen in verband met het coronavirus of hun vaccinatiehysterie. Geïnteresseerde mediavertegenwoordigers kunnen momenteel bijvoorbeeld leren dat de bewering dat sommige auto's en SUV's van de militaire hulp hun weg vinden naar Oekraïense leiderskringen en dat sommige van de geleverde wapens aan andere landen worden verkocht, valse informatie is die door Rusland wordt verspreid. Door het aftreden van corrupte Oekraïense leiders was het zelfs niet meer mogelijk om te voorkomen dat dit probleem op ons televisienieuws werd gemeld.

De basis voor de snelle NAVO-EU-interventiemachten is een besluit van de EU-Raad van juni 2023 over de verdedigingsmiddelen tegen hybride campagnes, waarmee de EU het vocabulaire en de NAVO-strategie van cognitieve oorlogvoering grotendeels heeft overgenomen.

Het feit dat Duitslands grootste wapenfabrikant Rheinmetall onlangs een miljoenen euro's kostende sponsordeal tekende met de Bundesliga voetbalclub Borussia Dortmund (BVB) is onderdeel van deze psychologische oorlogvoering. De voorzitter van het management van BVB maakte er geen geheim van dat dit bedoeld is om onze cognitieve processen te verbeteren in lijn met de NAVO-strategie. Hans-Joachim Watzke verklaart de controversiële beslissing van de club door te zeggen dat de samenleving de kwesties van veiligheid en defensie veel serieuzer moet nemen. De vereniging kan hiervoor een platform zijn. Het moet mogelijk zijn om open en direct te praten over de “nieuwe normaliteit”, namelijk de verdediging van de vrijheid in Europa.

De fact-checks van DPA, ARD, Correctiv en Co. en de afstemming tussen de grote media die ze teweegbrengen, zijn een belangrijk onderdeel van het arsenaal om onze cognitieve processen te verbeteren. Maar NAVO strategen zijn zich er terdege van bewust dat fact-checks niet langer in staat zijn om diegenen te overtuigen die al te achterdochtig zijn geworden. Daarom is prebunking een minstens zo belangrijk instrument van cognitieve oorlogvoering. Dit is bedoeld om het ontstaan van wantrouwen in de eigen overheid te voorkomen en wantrouwen jegens haar critici te bevorderen. Immers, als de critici niet vanaf het begin worden geloofd, is het veel gemakkelijker voor de regering om het vertrouwen van de bevolking te behouden, zelfs als ze hun basisrechten inperkt, hen meesleurt in oorlogen of enorme financiële offers eist voor buitenlandse oorlogen.

Het neologisme “prebunking” is afgeleid van “debunking”, het (achteraf) weerleggen van een bewering. Ongeacht de specifieke bewering is het doel van prebunking ervoor te zorgen dat de afzender van het bericht niet wordt geloofd, dat alles wat hij zegt vanaf het begin als weerlegd wordt beschouwd (“pre”). Kort voor de parlementsverkiezingen in de EU prees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen dit concept in een speech:

“Gezien de ontwikkeling van de technologie moeten we maatschappelijke immuniteit opbouwen tegen de manipulatie van informatie. Onderzoek heeft aangetoond dat prebunking veel succesvoller is dan debunking. Kortom, een ziekte voorkomen is beter dan genezen. Zie informatiemanipulatie als een virus: in plaats van een infectie te behandelen nadat deze heeft toegeslagen, wat debunking is, is het veel beter om te vaccineren, zodat het lichaam ertegen is geïmmuniseerd (ingeënt). Dit is de aanpak van prebunking.”

In oktober 2021 heeft de NAVO in een studie getiteld “Inoculation Theory and Misinformation” prebunking als een methode van congnitieve oorlogvoering op het binnenlandse slagveld verklaard.

De auteurs zijn de psychologen Jon Roozenbeek van het Department of War Studies aan het Kings College in Londen en Sander van der Linden van de Universiteit van Cambridge in Engeland. In hun artikel maken ze duidelijk dat het bij de voorgestelde prebunking vooral gaat om “desinformatie”, die niet onjuist is in de strikte zin van het woord, maar de ontvanger tot ongewenste conclusies brengt. Deze vorm van verkeerde informatie is het gevaarlijkst. Je brengt bijvoorbeeld artikelen over ernstige bijwerkingen van vaccinaties die niet ook de verzekering van fabrikanten en overheden bevatten dat deze bijwerkingen te verwaarlozen zouden moeten zijn.
Zelfs ongeveer een jaar geleden, in de wetenschap dat de bijwerkingen veel vaker voorkomen dan in 2021 (officieel) werd aangenomen en aangekondigd, geeft van der Linden in een video lezing toch nog het voorbeeld van de gerespecteerde Chicago Tribune, die het vermoeden dat dit iets met de vaccinatie te maken zou kunnen hebben schandelijk aanwakkerde met een feitelijk juist artikel over een gezonde arts die twee weken na te zijn gevaccineerd plotseling overleed:

“Het probleem met dit en soortgelijke nieuwsberichten is dat geen van de informatie in de kop feitelijk onjuist is; het is eerder de impliciete boodschap die de kop misleidend maakt. Daarom gaan andere benaderingen niet over de feitelijke juistheid van nieuws, maar over de intentie van de boodschap.”

De bevolking moet dus niet immuun gemaakt worden tegen valse informatie, maar tegen mensen en instellingen met bepaalde bedoelingen die het officiële verhaal tegenspreken. Van der Linden maakt in zijn lezing duidelijk dat hij zich er terdege van bewust is dat wat hij propageert uiteindelijk niets anders is dan overheidspropaganda tegen haar critici. Hij zegt

“We werken veel samen met overheden. Het is waar. Elke publieke voorlichtingscampagne die de overheid doet wordt gezien als onderwijs. Wat andere regeringen doen wordt propaganda genoemd.”

Geheel toepasselijk noemt van der Linden onder de boodschapintenties waartegen zijn techniek de bevolking moet immuniseren polarisatie, het in diskrediet brengen van fact-checkers en mainstream media, complottheorieën en angstzaaierij (over vaccinatie).

Prebunking, hybride en cognitieve oorlogvoering zijn echter slechts relatief recente modewoorden die de NAVO heeft bedacht voor iets wat ze al veel langer doet.

In 2016 publiceerde de Atlantische Raad een studie waarin hij politici van verschillende partijen, waaronder Sigmar Gabriel, tot Poetins vijfde colonne verklaarde en de media en inlichtingendiensten opriep om goed op hen te letten. De Atlantische Raad is een vooraanstaande dekmantelorganisatie van de NAVO, en de aanbevelingen waren onder andere dat de EU en nationale regeringen groepen uit het maatschappelijk middenveld en media die werken om de Trojaanse paarden van Rusland te ontmaskeren en in diskrediet te brengen, zouden moeten steunen en financieren. De EU zou ook een onafhankelijk agentschap moeten oprichten om klokkenluidersgroepen uit het maatschappelijk middenveld te financieren. In 2017 richtte de ARD de Faktenfinder op, die zich al snel opwierp als een orgaan voor het verspreiden van NAVO stellingen en het in diskrediet brengen van Russische tegenstellingen.

Een paar dagen na de publicatie van de studie van de Atlantic Council publiceerde de Washington Post een sensationeel artikel waarin het een zwarte lijst propageerde van Amerikaanse mediakanalen die deel uitmaakten van een Russisch propagandanetwerk. Volgens de krant was dit gebaseerd op de analyse van een anonieme “verzameling onderzoekers met achtergronden in buitenlands beleid, het leger en de technologische wereld, die zichzelf ProporNot²⁾ noemen”. Dit identificeerde een campagne om “wantrouwen te zaaien in de Amerikaanse democratie en haar leiders” en verklaart expliciet dat het onbelangrijk is of de websites op de lijst zelfs maar weten dat ze Russische propaganda verspreiden. Als ze de machthebbers bekritiseren, gedragen ze zich op zijn minst als 'nuttige idioten' van de Russische geheime diensten. De geheime diensten en de FBI zouden de media op de lijst met de grootste zorgvuldigheid moeten onderzoeken. Daarnaast moet de “burgermaatschappij” moet helpen om verdachte activiteiten aan het licht te brengen, publiekelijk aan de kaak te stellen en te rapporteren.

Het aantal hits op de media in kwestie kelderde in de daaropvolgende maanden op een niet geheel onverklaarbare, maar wel onduidelijke manier.

In 2018 sloot Facebook een overeenkomst met het Digital Forensic Research Lab van de Atlantic Council. Het lab zal ervoor zorgen dat geen Russische bronnen via het sociale netwerk westerse publieken politiek kunnen beïnvloeden met valse informatie en propaganda. Dit zal volgens de Atlantic Council ervoor zorgen “dat Facebook een positieve rol speelt in alle verkiezingen over de hele wereld.” De eerder genoemde studie van het Atlantic Council over de Trojaanse paarden van het Kremlin in de Duitse politiek laat heel duidelijk zien wat het Atlantic Council bedoelt met een positieve rol bij verkiezingen. Het Digital Forensic Research Lab en haar zusterorganisatie Bellingcat zijn waarschijnlijk niet de hobby van Eliot Higgins, een schoolverlater in de geneeskunde en financieel klerk, zoals ze ons worden voorgesteld, maar frontorganisaties van de geheime diensten van de NAVO.

In opdracht van het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft de Atlantic Council 2018 een brochure geproduceerd met de veelzeggende titel “Whose Truth? Sovereignty, Disinformation, and How to Win the Battle for Trust”. De belangrijkste aanbeveling is om niet-gouvernementele meningen en informatie te censureren, bij voorkeur op een indirecte, onopvallende manier door dit uit te besteden aan platforms, ondergeschikte agentschappen en het “maatschappelijk middenveld”.

Kort daarvoor had de hooggeprezen Duitse Minister van Justitie Heiko Maas ons verblijd met zijn Network Enforcement Act, die precies dat deed.

Het leger wist toen al dat desinformatie des te gevaarlijker is en des te meer bestreden moet worden naarmate het dichter bij de waarheid komt, want: “Wanneer desinformatie verkeerde percepties creëert en bepaalde overtuigingen ondermijnt, erodeert het sociale vertrouwen en komt de soevereiniteit van een natie in gevaar.” De belangrijkste aanbeveling was om indirecte actie te ondernemen en gebruik te maken van de opiniemanipulatiekracht van IT-bedrijven en sociale mediabedrijven.

“Bedrijven en de private sector begrijpen misschien niet goed welke rol ze spelen in het bestrijden van desinformatie, maar hun rol is de belangrijkste. Tenminste in het Westen hebben ze de centrale rol gekregen omdat het grote publiek hen meer vertrouwt als instellingen [dan overheden. Norbert Häring]. (…) Gelukkig hebben veranderingen in het beleid van sociale mediaplatforms zoals Facebook al een aanzienlijke invloed gehad op het type en de kwaliteit van de verspreide inhoud.

Hoe intensief Google, YouTube, Facebook en co. desinformatie wordt weggecensureerd in het belang van het leger en de inlichtingendiensten is in detail uitgelegd door Henry Mattheß op dit blog in 2020. Wanneer ze bijvoorbeeld berichten zoals deze proberen te delen op Facebook, krijgen ze regelmatig te horen dat hun bericht door Facebook is “gedeclasseerd”, wat betekent dat bijna niemand het zal zien. Nu de censuur is uitbesteed aan de platforms, wordt het heel duidelijk dat het niet gaat om de juistheid van de uitspraken, maar om de intentie van de uitspraken, precies zoals de Atlantic Council en de Navo-auteur van der Linden propageren.

In de maanden voorafgaand aan de parlementsverkiezingen in de EU waren op Google, in samenwerking met van der Linden, cartoonvideo's met prebunking-inhoud gedoeld opvijf landen, waaronder Duitsland op TikTok en YouTube te vinden. Het Amerikaanse bedrijf helpt de cognitieve krijgsheren om hun berichten te optimaliseren met vragenlijsten die kijkers ontvangen. Terzijde moet worden vermeld dat Sander van der Linden meerdere keren betrapt is door Wikipedia voor het manipuleren van bijdragen met betrekking tot hem en zijn vakgebied met een groot aantal speciaal aangemaakte accounts om zijn bekendheid te vergroten. Hij werd hiervoor verbannen van Wikipedia.
Het zou te ver voeren om alle maatregelen en programma's op te sommen die de EU en de Duitse regering sindsdien hebben geïmplementeerd in lijn met de aanbevelingen van de Atlantische Raad en de NAVO.

De ingewikkelde financiering van feitencheckers en klokkenluiders uit het “maatschappelijk middenveld” verdient een vermelding. De mislukte poging van minister van Binnenlandse Zaken Faeser en minister van Familie Paus om permanent geld te geven aan officieel geselecteerde “maatschappelijke” organisaties om oppositiepartijen en oppositiemedia te bestrijden via de “Wet Bevordering Democratie” verdient ook een speciale vermelding. In een bijzonder flagrant geval werd dit uitgevoerd door de groen-transatlantische denktank LibMod met enorme hoeveelheden staatsgeld tegen het nieuwsmedium Nachdenkseiten, dat vaak kritisch is over de regering, als onderdeel van het project”tegenstanderanalyse“.

Sinds 2021 bestrijden onze machthebbers kritiek op hen die de sociale cohesie (langs regeringslijnen) in gevaar brengt als ”delegitimatie van de staat relevant voor de bescherming van de grondwet“, in lijn met de rechtvaardigingen voor cognitieve oorlogvoering. Ze stuurden de federale en deelstaatautoriteiten voor de bescherming van de grondwet op hun critici af. Minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser (SPD) wil de watjes zelfs het recht geven om burgers die ze op deze manier onderzoeken zwart te maken en sociaal te vernietigen.

Verrassend genoeg heeft het Federale Constitutionele Hof de militair-geostrategische betekenis van de oorlog om de geesten gelukkig nog niet ingezien. Het oordeelde in april 2024 dat staatsinstellingen geen recht hebben om te worden afgeschermd van harde kritiek. Het gewicht van de vrijheid van meningsuiting, die fundamenteel is voor de liberale democratische orde, moet als belangrijker worden gezien, omdat het juist voortvloeit uit de speciale noodzaak om kritiek op de macht te beschermen.

Het is echter te verwachten dat de Federale dienst voor de bescherming van de grondwet zich niets zal aantrekken van het vonnis, dat het niet rechtstreeks raakt.

Inoculatie tegen boodschappen van critici van het regime kan het beste op jonge leeftijd gebeuren, voordat het doelwit tijd heeft gehad om wantrouwen te ontwikkelen. Daarom zijn de Google prebunking video's ook gericht op jongeren die nog maar net de stemgerechtigde leeftijd hebben bereikt (die is verlaagd naar 16). Immunisering werkt echter nog beter bij nog jongere mensen, die meer beïnvloedbaar zijn en op school aan een hoge mate van invloed worden blootgesteld.

Zoals schooldirecteur Johannes Mosmann in detail beschreef in een gast post op deze blog, wordt dit onder andere gedaan met prebunking games ontwikkeld door van der Linden en medecampagnevoerders, die worden vertaald en gefinancierd door het Federale Centrum voor Burgereducatie en het Federale Ministerie van Onderwijs.

Deze uitgebreid ontworpen games zijn slechts het topje van een steeds systematischere manipulatieve invloed op jonge hersenen. In maart 2022 riep het EU-parlement de lidstaten op om “mediageletterdheid en digitale competentie” op te nemen in hun curricula van “vroege jeugd tot volwassenenonderwijs”. Er werd een “deskundigengroep voor het aanpakken van desinformatie en het bevorderen van digitale geletterdheid door onderwijs en opleiding” opgericht om te kijken naar lerarenopleidingen, prebunking en fact-checking. De resolutie was geïnspireerd door Sander von der Linden, die eerder zijn NAVO-studie over prebunking had gepresenteerd aan de relevante parlementaire commissie .

De resultaten van het werk van de expertgroep zijn ”Richtlijnen voor leraren en onderwijsprofessionals om desinformatie te bestrijden“, die leraren in de EU zouden moeten volgen. De examenvragen die worden gebruikt om de mediavaardigheden van leerlingen te beoordelen, maken overduidelijk wat het doel van de hele zaak is. Leerlingen moeten leren om het officiële verhaal als waar te herkennen en afwijkende beweringen (van critici van de overheid) als vals, en zelfs om ze te ontkrachten als “samenzweringstheorieën”. Ze moeten leren om alleen geloofwaardige bronnen te vertrouwen, waarbij kredietwaardig die bronnen zijn waarvan de beweringen waar zijn in bovenstaande zin.

Iedereen die vermoedt dat de militaire en geheime diensten altijd op de achtergrond aan het werk zijn tijdens de ongebreidelde censuur en hersenspoeling kan daarom verwijzen naar een verscheidenheid aan voorbeelden. Samengevat hebben we ontdekt dat:

• de persbureaus en Correctiv, op basis van een kader ontwikkeld door het leger en onder toezicht van een vertegenwoordiger van het Amerikaanse leger, discrediteren overheidskritisch nieuws en analyse door fact check en houden zo de berichtgeving van de belangrijke media online,
• het plaatsvervangend hoofd van het Oostenrijkse mediatoezicht heeft de achtergrond van de militaire inlichtingen van de regels van de Wet op digitale diensten tegen “schadelijke inhoud” bevestigd,
• de FDP-fractie in de Bondsdag roept op tot de oprichting van een Centrum voor hybride oorlogvoering,
• NAVO-strategen eisen dat regeringen actie ondernemen met cognitieve oorlogvoering en prebunking tegen alles wat het vertrouwen in regeringen schaadt en dus de nationale cohesie, in de visie van de regering, verzwakt,
• De NAVO en de Atlantische Raad hebben veel van de censuur-en ontmaskeringsmaatregelen tegen overheidscritici aanbevolen die werden ingevoerd in verband met de relevante publicaties, van censuurwetten en gedragscodes van de platforms tot de staatssteun van zogenaamde klokkenluiders en factcheckers,
• Mensen uit de omgeving van de geheime dienst gebruiken in het geheim een zwarte lijst om ervoor te zorgen dat overheidskritische websites alleen lage advertentie-inkomsten kunnen genereren,
• De NAVO en de Europese Commissie hebben gezamenlijk een Centrum tegen hybride bedreigingen opgericht,in bedrijf hebben, wat ook verantwoordelijk is voor cognitieve oorlogvoering,
• de EU-Raad heeft onlangs tot de installatie en inzet van civiel-militaire Rapid hybrid intervention teams besloten,
• Borussia Dortmund rechtvaardigt de sponsorovereenkomst met Rheinmetall door te zeggen dat ze een platform willen zijn om het “nieuwe normaal” van vrede door oorlog te propageren,
• Google speelt, in samenwerking met NAVO-gerelateerde wetenschappers, cartoonvideo's af voor verkiezingen om jonge kiezers te immuniseren tegen de boodschappen van dissidente politici en publicisten,
• met behulp van het concept van prebunking ontwikkeld door het leger, moeten onze studenten systematisch worden gemaakt om alleen de officiële verklaringen van de regering te vertrouwen en niet te luisteren naar critici van de regering.

Deze analyse heeft gevolgen voor het beantwoorden van de vraag waarom zoveel mensen de afgelopen jaren zo gewillig hebben geaccepteerd en vaak ook hebben deelgenomen aan het overheersen van elementaire fundamentele rechten en het belasteren en marginaliseren van medemensen die dit niet wilden accepteren.

Door de meest intensieve propaganda werd gehoorzaamheid systematisch gekoppeld aan de systeemvraag en werd kritiek gestileerd als een bedreiging voor het systeem. Als gevolg hiervan zouden degenen die het systeem over het algemeen goed vinden en de instellingen ervan vertrouwen, zich zelf tegen het systeem moeten verzetten vanwege de escalatie van het conflict dat van bovenaf wordt gedreven en hun hele wereldbeeld moeten veranderen als ze solidariteit willen tonen met de critici. Dit werkte voor Corona, en het werkt nog beter in het geschil over de juiste afhandeling van de Russisch-Oekraïense oorlog.

De grote en belangrijke vraag is: waarom werd Corona een slagveld van cognitieve oorlogvoering? Wat was de militair-geostrategische betekenis van de coronamaatregelen?

Ons een e-mail sturen
RSS
Disclaimer
Privacy statement
Cookies
Copyright © : 2019 - 2025 7337.nl and the authors.
Wijzigingen voorbehouden / Changes reserved.