Facisme en de WHO

Artikel van Norbert Häring:
Zo ver verwijderd van democratie is men bij de WHO
van 2 oktober 2024.
Orgineel in het Duits.

In een interview met Nachdenkseiten vertelde Andrej Hunko hoe hij waarschijnlijk de enige parlementariër was die erin slaagde om de Wereldgezondheidsvergadering bij te wonen en hoe ondemocratisch het er daar aan toe gaat. Het pandemieverdrag mislukte daar voorlopig, maar de hervorming van de Internationale Gezondheidsregeling (IHR) werd er in het donker doorheen gezwaaid.

Andrej Hunko was parlementslid voor de Linkse Partij en sloot zich aan bij de alliantie Sahra Wagenknecht (BSW) (waar Norbert Häring een aanhanger van is). In het interview vertelt hij over de bijeenkomst van delegaties van alle lidstaten van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die eens per jaar plaatsvindt in Genève en het hoogste besluitvormingsorgaan van de WHO is.

Overigens waren Duitsland, de VS en Nieuw-Zeeland de meest actieve landen die er alles aan deden om de wijzigingen in de IHR erdoor te drukken en het pandemieverdrag op de een of andere manier te redden. Karl Lauterbach was er zelf bij. Ik was het enige aanwezige parlementslid dat geen deel uitmaakte van een regering. Er is geen cultuur van participatie door parlementsleden, journalisten of kritische NGO's bij de WHO. Het is puur een evenement georganiseerd door regeringen en belanghebbenden.

Stakeholders” verwijst in wezen naar de vele bedrijven die geld willen verdienen met en aan de WHO en de WHO daarbij steunen, en de grote stichtingen waarvan de WHO veel geld ontvangt voor projecten en programma's die door die stakholders en stichtingen zijn geselecteerd. De interviewer vroeg waarom er geen parlementariërs zijn: “Omdat ze geen toegang hebben of omdat ze niet geïnteresseerd zijn?”. Antwoord:

Geen toegang. Het Gezondheidscomité van de Raad van Europa koos mij om als waarnemer naar de Wereldgezondheidsvergadering te gaan. De WHO wees me echter in eerste instantie af en vertelde me dat er geen voorzieningen waren voor afgevaardigden om de vergadering bij te wonen en verwees me door naar mijn nationale regering. Ik heb toen contact opgenomen met het federale ministerie van Volksgezondheid. Daar kreeg ik te horen dat wij een regering zijn, jullie een parlement, wij zijn niet verantwoordelijk voor jullie. Pas nadat de Raad van Europa opnieuw tussenbeide kwam bij de WHO, kreeg ik één of twee dagen voor het evenement de bevestiging dat ik mocht deelnemen. Ik werd ook niet overal toegelaten. Er waren geheime vergaderingen, maar ik kon wel deelnemen aan de belangrijkste debatten. Ik vind dat heel vreemd. De WHO heeft geen parlementaire controle, geen parlementair toezicht in de zin dat Kamerleden, parlementariërs of kritische journalisten ook kunnen meekijken. Natuurlijk kun je op internet misschien wel wat meekijken, maar niet ter plekke.

Ik vind deze ervaring en informatie belangrijk in de context van de discussie over hoe democratisch gecontroleerd en gelegitimeerd de WHO en het hele gebied van wereldwijde gezondheid is? Heel weinig, in feite.

Hunko kondigde aan dat de BSW een motie zal indienen in de Bondsdag waarin de regering wordt opgeroepen zich te verzetten tegen de inwerkingtreding van de amendementen op de Internationale Gezondheidsregeling, die op een zeer schimmige manier tot stand zijn gekomen, voor Duitsland:

Ik was geschokt door het overheersende verhaal in de debatten dat de volgende pandemie vrijwel om de hoek ligt en dat we nog sneller en harder moeten reageren dan met Corona. In geen van de bijdragen was er sprake van een kritische herwaardering van de coronavirusperiode. Helemaal aan het einde van de vergadering werden de wijzigingen besloten in een zeer twijfelachtige procedure. In feite leiden ze tot een verdere centralisatie van de besluitvormingsbevoegdheden van de WHO en een grotere controle over informatie. Ze gaan in dezelfde richting als het pandemieverdrag. In tegenstelling (tot het pandemieverdrag) kunnen de amendementen op de Internationale Gezondheidsregeling (IHR) het parlement omzeilen. Er hoeft geen parlementaire resolutie te zijn. De federale regering kan hiertegen bezwaar maken tot april volgend jaar. We zullen ook een motie indienen om ervoor te zorgen dat ze dat doet. (…) De amendementen werden min of meer aangenomen door het Bureau in een nachtelijke vergadering van vrijdag op zaterdag. Er was geen formele discussie of stemming. Het is in ieder geval zeer zorgwekkend hoe hiermee wordt omgegaan.